این موی سفیدم همه از غصه عشق است
عشقی که شده یک طرفه آفت جانم
این آفت جان گشته مراآب حیاتی
هم گشته نفس هم شده است سفرهٔ نانم
این عشق که جاری شده در خونُ رگ من
اکنون هویداست دز شعرُ زبانم
این عشق مرا پیر کندمثل زلیخا
یاآخرازاین عشق بمیرم نمانم
رسوای جهان نیستم افسوس که پنهان
این دل شده عاشق این حال زمانم
ای کاش کلاغی برساند خبراز حال دل من
تا آفت جان را به بِکشم بر تنُ جانم